پرخاشگری کودک خود را چطور مدیریت کنیم؟

sui3gp4wilt3

پرخاشگری چیست؟

وقتی صحبت از خشونت و پرخاشگری کودکان به میان می آید، افسردگی یکی از اصلی ترین عواملی است که همواره به ذهن متخصصان خطور می کند. پژوهش ها نشان داده اند که رفتارهای تکانشی و خشونت بار، ارتباط جدی با افسردگی در کودکان و نوجوانان دارند. در برخی از کودکان و نوجوانان افسرده، هیجاناتی که تجربه می کنند باعث می شود تا نسبت به افراد یا اشیا بیرونی احساس خشم و نفرت داشته باشند و آنها را مسئول درد کشیدن خود بدانند. این مساله ممکن است به واکنش های تکانشی و خشونت بار منتهی شود. بنابراین پرخاشگری ممکن است یکی از علامت های افسردگی باشد. در این مقاله به طور خلاصه به راهکارهایی برای مدیریت پرخاشگری در کودکان و نوجوانان اشاره می کنیم.

راهکار مدیریت پرخاشگری چیست؟

پرخاشگری می تواند با موفقیت مدیریت شود؛ اما معمولا به مشارکت بیمار، پدر، مادر و درمانگر یا پزشک نیاز دارد. بخشی از این مدیریت در خانه انجام می شود اما گاهی پرخاشگری محیط های دیگری مثل مدرسه یا مطب پزشک نیز ممکن است روی دهد؛ بنابراین باید راهکارهایی برای مدیریت پرخاشگری در محیط های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. نوع آموزش فرد متخصص برخورد با این مشکل را تعیین می کند. به احتمال زیاد متخصص بهداشت روان، ترکیبی از روش های زیر را به شما توصیه می کند.

نخست باید رفتار پرخاشگرانه، از سوی خانواده به عنوان رفتاری خارج از چهارچوب یا کاملا نامناسب و غیر قابل پذیرش شناخته شود. کودک شما ممکن است این مساله را درک کند، یا باید به او کمک کنید تا آن را درک کند. اثر خشونت کودکتان بر کسی که مورد خشونت قرار گرفته نیز باید به او نشان داده شود. سپس حوادثی که موجب خشونت می شوند، باید فهرست گردند. درست پیش از اینکه کودکتان کسی را کتک بزند، چه افکار و احساساتی را تجربه می کند؟ آیا سوء تفاهم یا عدم توافقی وجود دارد که کودکتان نمی تواند آن را بدون از دست دادن کنترل تحمل کند؟ چه چیزی این پدیده را تشدید می کنند؟ کودک را تشویق کنید که در مورد این اتفاق صحبت کند و یا با شما از طریق روش های دیگری مانند نقاشی و یا گفتن داستان در مورد آن ارتباط برقرار کند.

عکس مربوط به آموزش و ارتقا سلامت

با کمک خود کودک، روش های دیگری را پیدا کنید که از پرخاشگری انطباقی تر باشد و او بتواند از آنها در موقعیت های مشابه استفاده کند. مثلا می توانید به کودک کمک کنید تا روش های آرام سازی مانند پیاده روی، تنفس عمیق، شمردن، نقاشی کردن و یا سایر روش های مناسب را بیاموزد تا در هنگام رویارویی با ناکامی به او کمک کنند. سعی کنید که پیامد دیگری را برای آن اتفاق نشان دهید. مثلا از طریق ایفای نقش بین خود و کودکتان، موقعیتی را که به خشونت منتهی می شود، بازسازی کنید. در کودکان خردسال تر، استفاده از اسباب بازی یا عروسک های دستی برای بیان موقعیت مفید است. ببینید آیا می توانید به کودکتان کمک کنید تا راه حل هایی بهتر از پرخاشگری برای غلبه بر مشکل پیدا کند.

کودک را چگونه تنبیه کنیم؟

پرخاشگری را تنبیه کنید. رفتار خشن هرگز نباید از سوی خانواده تحمل شود و با توجه به سن کودک باید پیامد مناسب را به همراه داشته باشد. میزان تنبیه باید با شدت عمل متناسب باشد. برای مثال پرتاب کردن و شکستن اشیا تنبیه کمتری را نسبت به آسیب رساندن جسمی به دیگران در پی دارد. نوع تنبیه باید با سن کودک هم متناسب باشد؛ برای مثال اجبار به تنها ماندن در اتاقش نمی تواند برای کودک 12 ساله موثر باشد و توقف دیدن برنامه کودک برای بچه سه ساله شاید بی اثر باشد. پیامد فوری می تواند شامل کاهش و یا حذف برخی از آزادی ها یا دیگر مشوق ها (مثل اسباب بازی، لباس و غیره) باشد. سایر گزینه ها می تواند شامل از دست دادن امتیازاتی مانند تماشا کردن تلویزیون، استفاده از وسایل الکترونیک، بازی کامپیوتری و غیره باشد. اگر رفتار نامطلوب در مدرسه اتفاق بیفتد، پیامد باید از سوی مسئولین آموزشی تعیین شود که می تواند شامل تعلیق یا حتی اخراج از مدرسه باشد.

دیگر روش های مدیریت بر پرخاشگری که در مدرسه مناسب است، شامل قرار دادن در محیط آموزشی جایگزین است که معمولا از طریق بخش آموزش ویژه مدارس دولتی یا بخشی از مدرسه خصوصی که به دانش آموزان با نیازهای خاص می پردازد، انجام پذیر است. کلاس کوچک تر با مسئولان آموزشی بیشتر برای کودکانی که در محیط های بزرگتر پرخاشگر می شوند و رفتار نامناسب نشان می دهند، مفید است. اما برخی خانواده ها نگران تاثیر رفتار نامناسب کودکان بدرفتار دیگر در چنین کلاس هایی هستند. آنها نگران هستند که این کلاس ها نتوانند برای کودک محرک تحصیلی مناسبی ایجاد کنند. بسیاری از خانواده ها و متخصصان بر این باورند که قرار گرفتن کودک دچار اختلال خلقی در جریان معمولی کلاس می تواند به او از نظر اجتماعی کمک کند و او را در جریان طبیعی زندگی که دچار اختلال شده است، نگه دارد. کودک باید بتواند در محیط کلاسی بزرگتر عملکرد تحصیلی مناسبی داشته باشد. بحث بیشتر با معلم و افراد حرفه ای در مدرسه می تواند در روشن کردن نیازهای کودک کمک کننده باشد و تعیین کند که آیا تغییر کلاس لازم است یا خیر.

شاید برای مهار پرخاشگری به کمک بیشتری نیاز داشته باشید و حتی لازم شود که کودک شما به مصرف دارو بپردازد. اگر پرخاشگری بخشی از یک مشکل بزرگتر مانند حملات شیدایی باشد، ممکن است روان پزشک شما از داروهای ضد روان پریشی و یا تثبیت کننده خلق استفاده کند. گاهی داروهای ضد افسردگی و یا محرک مغزی می توانند با کاهش خلق افسرده و یا تکانشگری به کاهش پرخاشگری کمک کنند. خشونت شدید گاهی مواقع نیاز به درمان فوری و اورژانسی دارد.

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!