اختلال عاطفی فصلی نوعی افسردگی است که به تغییرات فصول مربوط می شود. تقریباً در زمان های مشابهی هر سال شروع می شود و پایان می یابد. اگر شما مانند اکثر افراد مبتلا به اختلال فصلی هستید، علائم شما از پاییز شروع می شود و تا ماه های زمستان ادامه می یابد و انرژی شما را تضعیف می کند و باعث ایجاد احساس بد خلقی در شما می شود. این علائم اغلب در ماه های بهار و تابستان برطرف می شوند. در موارد کمتر، در بهار یا اوایل تابستان باعث افسردگی می شود و در ماه های پاییز یا زمستان برطرف می شود.

SAD Website page graphic

علائم افسردگی فصلی

    • تقریباً هر روز در اکثر اوقات روز احساس بی‌حالی، غمگینی یا ناراحتی می‌کنید
    • از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی از آن لذت می بردید
    • داشتن انرژی کم و احساس سستی
    • داشتن مشکلات زیاد خوابیدن
    • تجربه هوس کربوهیدرات، پرخوری و افزایش وزن
    • داشتن مشکل در تمرکز
    • احساس ناامیدی، بی ارزشی یا گناه
    • داشتن افکار عدم تمایل به زندگی

افسردگی فصلی در زنان بیشتر از مردان تشخیص داده می شود و در بزرگسالان جوانتر بیشتر از افراد مسن رخ می دهد.

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به اختلال عاطفی فصلی را افزایش دهند عبارتند از:

سابقه خانوادگی. افراد مبتلا به ممکن است احتمال بیشتری برای داشتن خویشاوندان خونی مبتلا به SAD یا شکل دیگری از افسردگی داشته باشند.
ابتلا به افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی. در صورت داشتن یکی از این شرایط، علائم افسردگی ممکن است در فصل بدتر شود.
زندگی دور از خط استوا. به نظر می رسد SAD در بین افرادی که در شمال یا جنوب خط استوا زندگی می کنند، شایع تر است. این ممکن است به دلیل کاهش نور خورشید در طول زمستان و روزهای طولانی تر در ماه های تابستان باشد.
سطح پایین ویتامین D. مقداری ویتامین D در پوست هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید تولید می شود. ویتامین D می تواند به افزایش فعالیت سروتونین کمک کند. نور کمتر خورشید و دریافت نکردن ویتامین D کافی از غذاها و سایر منابع ممکن است باعث کاهش سطح ویتامین D در بدن شود.

عوارض اختلال افسردگی فصلی

اگر اقدامات اولیه را برای مدیریت علائم انجام دهید، ممکن است بتوانید از بدتر شدن آنها در طول زمان جلوگیری کنید. ممکن است بتوانید از تغییرات جدی در سطح خلق و خو، اشتها و انرژی جلوگیری کنید، زیرا می توانید زمان شروع این علائم را پیش بینی کنید. درمان می تواند به جلوگیری از عوارض کمک کند، به خصوص اگر SAD قبل از بدتر شدن علائم تشخیص داده و درمان شود.

برخی افراد شروع درمان را قبل از شروع معمول علائم در پاییز یا زمستان مفید می دانند و سپس درمان را بعد از زمانی که علائم معمولاً از بین می روند ادامه دهند. سایر افراد برای جلوگیری از بازگشت علائم به درمان مداوم نیاز دارند.

درمان اختلال افسردگی فصلی

از آنجا که جنون دزدی واقعی کمیاب و نادر است گزارش های درمانی مرتبط با درمان این مشکل محدود به موارد انفرادی یا گروه کوچکی از موارد است. روان درمانی بینش گرا و روانکاوی موفقیت آمیز بوده اند ولی این امر بستگی به انگیزه بیمار دارد. در مواردی که بیمار دچار احساس گناه و شرم شده است به دلیل انگیزه قوی او برای تغییر رفتار می توان با روان درمانی بینش گرا به او کمک کرد.

در کنار این دو درمن رفتاردرمانی نیز دارای اهمیت است. در این روش بر نقش تقویت و تنبیه در افزایش و خاموش کردن رفتارهای مناسب و نامناسب تاکید می شود. رفتار درمانی از جمله حساسیت زدایی تدریجی، شرطی سازی اجتنابی و ترکیبی از شرطی سازی اجتنابی و تغییر وابستگی های اجتماعی حتی در مواردی که انگیزه ای وجود نداشته است، موفقیت آمیز بوده اند. این گزارش ها بر مبنای پیگیری مراجعان پس از درمان و به مدت حدودا دو سال هستند. به نظر می رسد که در کنار انواع روش هایروان درمانی دارو درمانی نیز بتواند کمک کننده باشد. مهراکنندگان بازجذب اختصاصی ماده سروتنین یا به اصطلاح SSRI ها نظیر فلوکسیتن و فلووکسامین که جزو داروهای ضدافسردگی هم هستند، در برخی بیماران مبتلا به جنون دزدی مفید بوده اند. همچنین مطالعاتی انجام شده اند که به صورت موردی هستند و از درمان موفقیت آمیز با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، ترازودون، لیتیوم، والپورات، نالتروکسن و درمان با تشنج الکتریک در موارد حاد و بسیار شدید وجود دارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *