tDCS یكی از روش های غيرتهاجمی تحريك مغز است كه با استفاده از جريان الكتریكی مستقيم و ضعيف اثر خود را به جا می گذارد. اين جريان الكتريكي پيوسته تحريك پذيری نورونی را در نواحی خاص مغز افزايش يا كاهش می دهد. اين تغيير در تحريك پذيری نورونی به تغيير در عملكرد مغز منجر می شود.
tDCS در بهبود سرعت پردازش مغز، ظرفيت حافظه، توجه و كليه مهارت های شناختی مؤثر است. tDCS طبق مطالعات انجام شده می تواند مهارت های زبانی و گفتاری، مهارت های رياضی، حل مسئله، حافظه و هماهنگی حركتی را نيز بهبود بخشد. یكی از پركاربردترين حوزه های استفاده از tDCS، اختلال يادگيری و نقص توجه و بيش فعالی است.
مطالعات آزمايشگاهی و بالينی متعدد بی خطر بودن اين تكنولوژی را در مورد كودكان و بزرگسالان تأييد كرده اند. عوارضی مانند سردرد، سوزش در ناحيه زير الكترودها و خستگی، طبيعی بوده و پس از ۷۲ ساعت رفع می شود.
بسياري از مطالعات اثرات بلندمدت tDCS را در تحريك پذيری قشری مغز تأييد می كنند. در صورت همراهی tDCS با آموزش های مرتبط با حوزۀ نيازمند درمان، می توان سرعت و ماندگاری اين اثر را افزايش داد. اين قابليت دستگاه tDCS مزايای زيادی از جمله صرفه جویی در زمان و تسريع روند درمان را ايجاد می كند.
مطالعاتي نيز نشان داده اند كه در كودكان زير ۷ سال كه امكان يادگيري دستورالعمل هاي نوروفيدبك را ندارند، و همچنين كودكان ADHD ای كه بيشتر مشكلات رفتاری و تكانشگری دارند، تركيب tDCS با تمرينات كاردرمانی بسيار مفيد خواهد بود.
